Hoe ik mijn lichtkracht herinnerde 

Een ochtend in stilte. Een roodborstje. En een zachte, diepe JA. 

Vanochtend begon ik zoals steeds vaker.: in stilte. Zonder plan, zonder verwachting. Alleen maar zijn. Luisteren naar wat zich aandient. Naar mijn lichaam. Naar de ruimte. Naar mijn innerlijke leiding. 
Ik trok een kaart. De boodschap: ik zit in een ontgiftingsproces. Fysiek, mentaal, emotioneel. Een opschoning om me af te stemmen op een hoger bewustzijn. Mijn intuïtie wordt sterker. Mijn innerlijke leiding helderder. Mijn gidsen willen met mij werken. En ik… ik wil niets anders meer. 
Daarna typte ik als vanzelf mijn naam bij de Maya’s. Diana van Raamsdonk & Co. 
De energie van mijn veld is Gele Zon, toon 12. Universele liefde, Innerlijk leiderschap. Het samenbrengen van delen tot een groter geheel. 
Op dat moment kwam er een roodborstje. Het landde vlak naast mij. En bleef….

 Een boodschapper in stilte

Ik wist meteen. Dit is geen toeval. In vele tradities is het roodborstje een boodschapper van licht. Van transformatie. Een teken van de ziel. Van liefdevolle aanwezigheid uit een andere dimensie. Soms verschijnt het wanneer gidsen of overleden dierbaren dichtbij zijn. 
Een herinnering: Je bent niet alleen.  
Ik voelde zachtheid. Een diepe rust. En een stille bevestiging:

Je bent op de juiste weg. Blijf luisteren. Blijf zijn. 

 Leven vanuit lichtkracht

Wat betekent het, je lichtkracht te omarmen? Voor mij is het geen ‘doel’ meer. Geen streven. Het is een herinnering. Een thuiskomen. Steeds weer. 
Mijn lichtkracht is geen prestatie. Geen functie. Geen rol. Ze is wie ik ben, als ik stil ben. Als ik niet fix, niet duw, niet bewijs. 
Als ik adem, voel, open ben. Ze laat zich niet vangen in woorden. Maar ze is voelbaar. 
In mijn ogen. In mijn stem. In de ruimte die ik houd. En in de zachtheid waarmee ik ook mijn schaduw aankijk. 

 Wat ik jou wens.

Als je dit leest, weet dan: ook jij draagt diezelfde lichtkracht.
Niet om perfect te zijn. Maar om jezelf te zijn. Heel. Echt. Aanwezig. 
Daarom wens ik jou in alle eenvoud:

Dat je jouw licht niet langer op slot zet. 
Dat je durft te vertrouwen op jouw intuïtie. 
Dat je zacht mag zijn én krachtig. 
Dat je voelt: 
Ik hoef niets te bewijzen. 
Ik ben al licht. 
En dat is genoeg.  

In afstemming, Diana